Dokumentacja wystawy Kto będzie płakał ostatni?
DOMIE, Poznań 2023
fot. Stan Wawrzecki
Dokumentacja wystawy Kto będzie płakał ostatni? DOMIE, Poznań 2023
Documentation of the exhibition Who will be the last to cry? DOMIE, Poznan 20223
fot. Stan Wawrzecki
Dokumentacja wystawy Kto będzie płakał ostatni?
Foto Pracownia Wschodnia, Warszawa 2023
Dokumentacja wystawy Kto będzie płakał ostatni? Foto Pracownia Wschodnia, Warszawa 2023
Documentation of the exhibition Who will be the last to cry? Foto Pracownia Wschodnia, Warsaw 2023
Astrida Neimanis jest autorką koncepcji hydrofeminizmu badającej związki między płcią, żywiołem wody i naszym środowiskiem.
W swoim tekście „Hydrofeminizm, czyli stawanie się ciałem wodnym” badaczka wskazuje na wodę jako budulec, przekaźnik i archiwum znaczeń. Ciało ludzkie, u noworodka składające z 80 % z wody, staje się dzięki temu integralną częścią przyrody
i całego złożonego systemu przekazywania treści. Idea ciała wodnego, wprowadzona, przez Neimanis zyskuje kształt w pracach sześciu fotografek współtworzących kolektyw Hydroza.
Jadwiga Janowska
Jagoda Malani
Iga Mroziak
Kasia Rysiak
Milena Soporowska
Kasia Ślesińska
Kolektyw powstał dzięki spotkaniu na masterclass Nikon-NOOR Academy w Warszawie w 2022 r.
Jadwiga Janowska
Jagoda Malani
Iga Mroziak
Kasia Rysiak
Milena Soporowska
Kasia Ślesińska
Kolektyw powstał dzięki spotkaniu na masterclass Nikon-NOOR Academy w Warszawie w 2022 r.
The collective was formed through a meeting at the Nikon-NOOR Academy masterclass in Warsaw in 2022.
Astrida Neimanis jest autorką koncepcji hydrofeminizmu badającej związki między płcią, żywiołem wody i naszym środowiskiem.
W swoim tekście „Hydrofeminizm, czyli stawanie się ciałem wodnym” badaczka wskazuje na wodę jako budulec, przekaźnik
i archiwum znaczeń. Ciało ludzkie, u noworodka składające z 80 % z wody, staje się dzięki temu integralną częścią przyrody
i całego złożonego systemu przekazywania treści. Idea ciała wodnego, wprowadzona, przez Neimanis zyskuje kształt w pracach sześciu fotografek współtworzących kolektyw Hydroza. Nasze projekty eksplorują temat wody jako źródła życia, pamięci, przemocy i opresji.
Astrida Neimanis is the author of the concept of hydrofeminism, which explores the relationship between gender, the element of water and our environment. In her text, that was the starting point of collective mutual reading, "Hydrofeminism, or becoming
a water body," the researcher points to water as a building block, transmitter and archive of meaning. The human body, in an infant consisting of 80% water, thus becomes an integral part of nature and the whole complex system of transmitting content. The idea of the water body, introduced by Neimanis, takes shape in the works of six female photographers who co-found the Hydroza collective. Our projects aim to explore the theme of water as a source of life, memory, violence and oppression.
KOLEKTYW HYDROZA
HYDROZA COLLECTIVE
KASIA RYSIAK
fot. Goś Patalas 2023